De eindbalans van ’74 is positief, zowel qua opkomst als bij pers en publiek. Onder de leden van het organiserend comité is er echter veel verloop, want Jazz Bilzen op poten zetten is stilaan “steeds meer werk en minder plezier”. Toch zijn er nog voldoende medewerkers te vinden om Jazz Bilzen ’75 te laten doorgaan. Volgens Het Belang van Limburg is Jazz Bilzen zelfs “het enige openlucht-popfestival ter wereld dat zijn elfde verjaardag haalt.”

Tina Turner

Op de eerste festivaldag in ’75 staan o.a. Earth & Fire, Soft Machine,  Caravan, Renaissance en Lou Reed op de affiche. Wanneer die laatste zijn hele tournee afzegt, moet Jazz Bilzen in allerijl op zoek naar een nieuwe headliner en die vinden ze in Ike & Tina Turner. Voor 550 000 fr, af te leveren in een kistje bij hun aankomst in de luchthaven, houden zij in Bilzen een extra halte op hun Europese tournee.

Cockney Rebel

Op zaterdag doen Alberto y Lost Trios Paranoias het publiek lachen met hun parodieën van The Shadows, Keith Richards en The Who. Later op de avond krijgen de festivalgangers ook nog John Cale en Cockney Rebel voorgeschoteld. Zondag bestaat uit twee delen: folk op het terrein aan de Dell – met Roland en Fairport Convention – en in de Pabliolokalen is er jazz van Chirs Hinze, Pork Pie en Cousin Joe Pleasant.

De pers is hard na afloop: “Eigenlijk biedt zo’n festival een angstwekkende flash forward naar een toekomst van ziekelijke overbevolking, geweld, technologisch gebrachte zoethoudertjes (muziek), fascistische ordehandhaving en onomkeerbare vervuiling” (Spectator). Maar de grootste domper is de drugsdode die na afloop van het festival wordt gevonden in een weiland naast de camping. Een 21-jarige Luxemburger die al jaren verslaafd was, is overleden aan een overdosis.

Jazz Bilzen ’75 – the day after